Λεόν, Φράι Λουίς ντε-

(Fray Luis de Léon, Μπελμόντε ντε Κουένκα 1527 – Μαντριγκάλ 1591). Ισπανός ποιητής. Ανήκε στο τάγμα των Αυγουστινιανών και ολοκλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών του στη Σαλαμάνκα, όπου αργότερα δίδαξε. Κατηγορήθηκε για παράβαση των διατάξεων της συνόδου του Τρέντο σχετικά με μερικές ερμηνείες της Βίβλου και φυλακίστηκε, με εντολή του δικαστηρίου της Ιεράς Εξέτασης, στη Βαγιαδολίδ, από το 1572 έως τα τέλη του 1576. Κεντρική μορφή της ποιητικής σχολής της Σαλαμάνκα και της ισπανικής Αναγέννησης, ο Λ. έγραψε –άλλοτε στα λατινικά και άλλοτε στα ισπανικά– διάφορες θεολογικές πραγματείες και μερικά σχόλια στη Βίβλο, μεταξύ των οποίων ξεχωριστή θέση κατέχουν για την καθαρή πρόζα τους Η τέλεια σύζυγος (1583) και Τα ονόματα του Χριστού (1583). Το 1545 συγκέντρωσε τους στίχους του σε τρία βιβλία· το πρώτο περιέχει τα πρωτότυπα ποιήματά του και τα άλλα δύο τις μεταφράσεις του από τα ελληνικά, τα λατινικά, τα ιταλικά και τα εβραϊκά. Η πρώτη έκδοση του ποιητικού του έργου κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, το 1631, με τη φροντίδα του Κεβέντο. Τα πρωτότυπα ποιήματα του Λ. –είκοσι στο σύνολό τους– και ιδιαίτερα οι έξι ωδές του, αποτελούν παράδειγμα αξιόλογης συγχώνευσης του πλατωνικού ιδεαλισμού και του χριστιανικού μυστικισμού, με τέλεια εκφραστική καθαρότητα και απλότητα· ενίοτε διαφαίνονται λεπτοί τόνοι αυτοβιογραφικής μελαγχολίας για έναν εξωγήινο κόσμο και ένα γαλήνιο ιδανικό ανθρώπινης τελειότητας.